Australië, België, Bolivia, Brazilië, Canada, Chili, China, Colombia, Costa Rica, Cuba, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, El Salvador, Ethiopië, Filipijnen, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittannië, Guatemala, Haïti, Honduras, IJsland, India, Iran, Irak, Joegoslavië, Liberia, Luxemburg, Mexico, Nederland, Nicaragua, Nieuw Zeeland, Noorwegen, Panama, Paraguay, Peru, Polen, Sovjet-Unie, Tsjechoslowakije, Uruguay, Venezuela, Verenigde Staten en Zuid-Afrika.
Aanleiding voor oprichting
De Amerikaanse president Roosevelt had een voorstel ingediend bij het Amerikaanse Congres om de hulp te bieden aan landen die bevrijd waren door de geallieerden. Roosevelt had reeds steun gekregen van China, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie om de United Nations Relief and Rehabilitation op te richten en hij probeerde 40 andere landen bij zijn plan te betrekken. Op 9 november 1943 vond een vergadering plaats in het Witte Huis te Washington waarbij een overeenkomst betreffende de instelling van UNRRA werd ondertekend door de 44 aanwezige landen. Minister P.A. Kerstens ondertekende namens Nederland de overeenkomst.
Bij alle archiefstukken staat aangegeven wat voor veiligheidsniveau de stukken hebben: van niet geclassificeerd tot zeer geheim.
Selectie en vernietiging
Geen verdere informatie over bekend.
Analytische beschrijving van het archief
Het archief van de UNRRA is onderverdeeld in vijf rubrieken:
Missies in landen.
Europees Regionaal Kantoor.
Hoofdkwartier.
International Refugee Organization.
Foto's van de UNRRA.
De eerste drie rubrieken zijn verder onderverdeeld. De missies zijn uitgesplitst naar land. Er is geen missie voor Nederland geweest. Bij de andere missies zijn er wel dossiers over Nederlanders te vinden, bijvoorbeeld in de missie voor Duitsland. Er is veel materiaal over de repatriëring, diplaced persons en het Central Tracing Bureau in relatie tot de UNRRA te vinden.