| ||||||||||||
|
OorlogsgravenstichtingNaamsvariant
Stichting Oorlogsgraven
Naamsafkorting
OGS
Oprichtingsdatum
13 september 1946
Toelichting op de periode van bestaan
1946-heden Oprichters
De Oorlogsgravenstichting werd op initiatief van reserve luitenant-kolonel dr. A. van Anrooy, bedrijfsarts bij Philips, opgericht. Op voorspraak van Z.K.H. Prins Bernhard slaagde dr. Van Anrooy er in steun te krijgen van de overheid en van belangrijke personen en groeperingen uit de samenleving. Aanleiding voor oprichting
Als hoofd van de dienst voor Identificatie en Berging van het Ministerie van Oorlog, kwam dr. Van Anrooy dagelijks in aanraking met het leed van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens een werkbezoek aan de Britse 'Imperial War Graves Commission' (later de 'Commonwealth War Graves Commission') opgericht na de Eerste Wereldoorlog, realiseerde hij zich dat het noodzakelijk was ook in Nederland een dergelijke organisatie in het leven te roepen. Een dergelijke organisatie diende zich wereldwijd in te zetten voor de Nederlandse oorlogsgraven. Voorloper
Rechtsvorm
Stichting Inrichting van de organisatie
In het bestuur van de Oorlogsgravenstichting namen in 1946 onder andere vertegenwoordigers van de meest betrokken ministeries, maar ook afgevaardigden van het Nederlandse Rode Kruis, het Voormalig Verzet en organisaties van oud-gevangenen zitting. Koningin Wilhelmina werd beschermvrouwe. In 1981 werd Koningin Beatrix beschermvrouwe. Raad van Bestuur in 1946:
Leden:
Organisatie in 1950
De afdeling Binnenland had bemoeienis met de navolgende groepen van graven:
De afdeling Buitenland was belast met de zorg voor de Nederlandse graven gelegen in Europa en daarbuiten, met uitzondering van de in Zuid-West Pacific gelegen graven en de Nederlandse graven in Duitsland. Met de graven in de Zuid-West Pacific was de Nederlandse Gravendienst in Bandoeng belast en voor zorg van de Nederlandse graven gelegen in Duitsland, was een afzonderlijke afdeling van de stichting in het leven geroepen.
Deze afdeling had bemoeienis met de graven in Duitsland van politiek betrouwbare Nederlanders, die gedurende de jaren 1940-1945 waren weggevoerd of aldaar verplicht tewerk waren gesteld en daarbij waren omgekomen in concentratie-, gijzelaars- of arbeidskampen, alsook de in krijgsgevangenschap gestorven militairen.
In 1947 besloot de regering om de 'goede' Nederlanders die in Duitsland waren gevallen, over te brengen naar Nederland, voor zover de betrokken nabestaanden daatoe de wens hadden kenbaar gemaakt. Deze afdeling was belast met de administratie en organisatie van de herbegrafenissen op de Centrale Begraafplaats van de Oorlogsgravenstichting te Loenen van politiek betrouwbare Nederlanders, die gedurende de jaren 1940-1945 waren weggevoerd of verplicht tewerk gesteld en daarbij waren omgekomen in concentratie-, gijzelaars- of arbeidskampen, alsook de in krijgsgevangenschap gestorven militairen.
Deze afdeling was belast met de administratie en organisatie van de te houden gemeentelijke inzamelingen, alsmede met de daaruit voortvloeiende correspondentie met burgemeesters en Plaatselijke Comité's, bovendien al die werkzaamheden die voor het geven van meerdere bekendheid aan het werk van de stichting noodzakelijk waren.
De Oorlogsgravenstichting had Plaatselijke Comité's in het land. Vanaf 1952
Per 1 januari 1952 werd de Oorlogsgravenstichting belast met de eretaak de verzorging op zich te nemen van de in Indonesië gelegen graven van oorlogsslachtoffers en gesneuvelde Nederlandse militairen. De organisatie in 2008 De werkzaamheden worden in Nederland uitgevoerd door 27 medewerkers en gecoördineerd door het hoofdkantoor in Den Haag. Bij de controle van de in Nederland gelegen oorlogsgraven ontvangt de Stichting assistentie van ruim 440 honoraire medewerkers, zogenaamde ‘consuls’. De consul is meestal een medewerker van de gemeente die optreedt als contactpersoon voor de Oorlogsgravenstichting. De consul wordt officieel benoemd door de burgemeester. Het kantoor te Jakarta coördineert de werkzaamheden van bijna 130 medewerkers van de Stichting in Indonesië en is belast met het onderhoud van de zeven Nederlandse erevelden op Java in Indonesië.
Raad van Bestuur per 21 mei 2008:
Doelstelling
Het doel van de Stichting is: a. het aanleggen, inrichten, in stand houden en verzorgen van graven en erevelden - waar ook ter wereld - van na 9 mei 1940 gevallen militairen van de Nederlandse Krijgsmacht en van Nederlandse burgers die, hetzij metterdaad de vijand bestrijdende, dan wel ten gevolge van hun handelen of houding tegenover de vijand, het leven hebben verloren. b. het in stand houden en verzorgen van erevelden - waar ook ter wereld - van militairen van het voormalig Koninklijk Nederlands-Indische Leger en de Nederlandse krijgsmacht alsmede van burgers en ingezetenen van het voormalig Nederlands-Indië die tijdens de oorlog tegen Japan, dan wel de daarop volgende gebeurtenissen zijn omgekomen door oorzaken van die oorlog of gebeurtenissen daarmee verband houdende. c. de instandhouding en verzorging van verspreide graven in het Koninkrijk der Nederlanden van militairen der geallieerde strijdkrachten, voor zover zulks met het betrokken land is overeengekomen. d. het op de erevelden van de stichting aanleggen, inrichten, in stand houden en verzorgen van graven van militairen van de Nederlandse krijgsmacht alsmede van in opdracht van de Regering uitgezonden burgers, die zijn omgekomen ten gevolge van de activiteiten in het kader van participatie door het Koninkrijk der Nederlanden in humanitaire vredesmissies. Taken
Om de graven van Nederlandse oorlogsslachtoffers te kunnen inrichten, had de Oorlogsgravenstichting zoveel mogelijk gegevens nodig van Nederlanders die tijdens de Tweede Wereldoorlog waren omgekomen. Het verzamelen van deze gegevens werd gedaan door een kleine staf en een aantal vrijwilligers. Zij konden gebruikmaken van de archieven van het Rode Kruis, het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie en het ministerie van Defensie. De verzamelde gegevens werden, voor zover mogelijk, geverifieerd bij de bevolkingsregisters. De Oorlogsgravenstichting onderhoudt ongeveer 50.000 graven van Nederlandse oorlogsslachtoffers. Deze graven zijn gelegen in meer dan 50 landen, verspreid over vijf continenten. Daarnaast verzorgt de Stichting ongeveer 8.000 in Nederland verspreid gelegen graven van militairen van de geallieerde strijdkrachten. De Stichting organiseert jaarlijks pelgrimsreizen naar de erevelden in Indonesië en Thailand. Thema's
Doelgroep
Verzetsdeelnemers Nederland
Vervolgingsslachtoffers Nederland
Burger-oorlogsgetroffenen Nederland
Plaatsen
Toelichting op geografische trefwoorden
De Oorlogsgravenstichting is sinds de oprichting gevestigd in Den Haag. Het eerste kantoor was gevestigd aan de Nieuwe Parklaan 14. In 1951 verhuisde de Stichting naar Bankaplein 5. Sinds 1994 is de Stichting gevestigd aan de Zeestraat 85 in Den Haag. Buiten de twee erevelden in Nederland - bij Loenen (gemeente Apeldoorn) en op de Grebbeberg - beheert de Oorlogsgravenstichting in Europa nog elf en in het Verre Oosten zeven erevelden. De overige Nederlandse oorlogsgraven in het buitenland liggen verspreid over verschillende begraafplaatsen in meer dan 55 landen. De zorg voor deze graven geschiedt met medewerking van de Nederlandse ambassades in de desbetreffende landen. Verwijzing naar andere archiefvormers
Literatuur
Website
Verdieping
Archief van de OorlogsgravenstichtingBeginjaar
1946
Vindplaats
Oorlogsgravenstichting; Den Haag Toegang
Opschrift op dozen Eenvoudige toegang Toegang gedigitaliseerd Toelichting
Er is een digitale toegang op het necrologisch archief. Ook het oorspronkelijke kaartsysteem is bewaard gebleven. Het stichtingsarchief is ontsloten middels een trefwoordenlijst. Omvang
ca. 250 meter persoonsdossiers; ca 30 meter overig archief; ca. 200.000 dossiers Archiefordening
Alfabetisch Thematisch Toelichting
Necrologisch archief: archiefordening op plaats/locatie van de betreffende begraafplaats, vervolgens alfabetisch op achternaam. Stichtingsarchief: archiefordening op onderwerp. Informatiedrager
film foto papier server Openbaarheid
beperkte openbaarheid Toelichting
Familieleden en onderzoekers kunnen bij de Oorlogsgravenstichting een verzoek tot inzage indienen. Verloren geraakt
Onbekend Selectie en vernietiging
Er zijn geen archiefbescheiden vernietigd. Analytische beschrijving van het archief
Het archief bestaat uit twee delen, het zogenaamde Necrologisch of slachtofferarchief en het Stichtingsarchief. Notulen en vergadersets
Het archief bevat notulen en vergadersets vanaf het jaar 1946. Jaarverslagen
Het archief bevat jaarverslagen vanaf het jaar 1946. Correspondentie
Het archief bevat correspondentie betreffende opgraving en overbrenging. De correspondentie is o.a. gevoerd met het Ministerie van Buitenlandse Zaken en ambassades, met de legergravendienst, het Ministerie van Oorlog, de Commonwealth War Graves Commission, het Nederlandse Rode Kruis, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, de Missie tot Opsporing etc.. Financiële administratie
Het archief bevat financiële administratie, waaronder jaarrekeningen. Persoonsdossiers
De Oorlogsgravenstichting beschikt over dossiers van ruim 180.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers. De belangrijkste gegevens zoals personalia, grafligging en grafinrichting zijn vastgelegd in het Slachtofferregister van de Stichting. Een deel van deze gegevens is beschikbaar en raadpleegbaar via de website van de Oorlogsgravenstichting. Voorloper van de website is een kaartsysteem dat bewaard is gebleven. Op de kaarten worden vermeld: Naam, voornaam, geboorteplaats en datum, plaats en datum van overlijden, gegevens over naaste familie en familiebetrekkingen, plaats en datum van begraven, gegevens over het graf en gegevens over herbegraving. Elk dossier bevat de neerslag van het onderzoek naar de overledene, waaronder een code die aangeeft of iemand in aanmerking komt voor een oorlogsgraf op basis van politieke betrouwbaarheid en een inlichtingenformulier van het ministerie van Justitie inzake politieke betrouwbaarheid. Overig
Voor elk ereveld is informatie verzameld over de ontstaansgeschiedenis van het ereveld. Documentatie
Bronnen
Mondelinge informatie ontvangen van J.J. Teeuwisse, hoofd Archief en Necrologie. |
|||||||||||
|