| ||||||||||||
|
Groote Advies-Commissie der IllegaliteitNaamsafkorting
GAC; G.A.C.
Oprichtingsdatum
3 juli 1944
Opheffingsdatum
24 juli 1946
Toelichting op de periode van bestaan
De GAC hield haar slotzitting op 24 juli 1946 Oprichters
De verzetsgroepen Trouw, Parool, Vrij Nederland, de Waarheid, De Geus, Je Maintiendrai, De Vrije Kunstenaar, De Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers, Het Nationaal Steunfonds, Medisch Contact, Studentenverzet, Schoolverzet, Raad van Verzet, Landelijke Knokploegen, Orde-Dienst, Nationaal Comité en Vaderlands Comité waren op de eerste plenaire vergadering aanwezig en besloten tot oprichting van de GAC. De verzetsgroepen Ons Volk, Persoonsbewijzencentrale, Christofoor en De Vrije Katheder waren niet aanwezig op de eerste vergadering, maar werden wel gerepresenteerd door de andere aanwezige groepen. Direct na de bevrijding sloten deze 4 groepen zich ook aan bij de GAC. De GAC werd op wens van koningin Wilhelmina en de minister-president ingesteld. Aanleiding voor oprichting
Zowel binnen de verzetsgroepen zelf als bij de Nederlandse regering in Londen werd de noodzaak gevoeld over een meer gecoördineerd verzet. Nauw overleg zou de effectiviteit van de illegaliteit verbeteren. Bovendien zou door een betere samenwerking de discussie over de plaats van de illegaliteit in de na-oorlogse Nederlandse samenleving meer lonend zijn. Koningin Wilhelmina stuurde met deze intentie een geheim telegram naar Nederland bestemd voor de illegaliteit, waarin zij opriep tot het tot stand brengen van een samenwerking tussen de verschillende verzetsgroepen. Deze commissie zou een zo'n breed mogelijke basis moeten hebben. Naar aanleiding van dit telegram kwamen op 3 juli 1944 zoveel mogelijk groepen uit de illegaliteit bijeen om een commissie in te stellen die als college van vertrouwensmannen moest gaan dienen. De commissie bestond uit vijf leden waarvan drie leden de illegaliteit vertegenwoordigden. Deze drie leden representeerden de politieke kleuren van de diverse verzetsgroepen: links, midden en rechts. Elke vertegenwoordiger representeerde een cluster van verzetsgroepen met dezelfde politieke kleur. De ingestelde Contact-Commissie zou werkzaam zijn tot aan de bevrijding, daarna zou een meer uitgebreide adviescommissie gevormd worden. Dit zou de Grote Advies-Commissie der Illegaliteit worden. Op 9 mei 1945 kwam voor het eerst de plenaire vergadering van de GAC bijeen. Voorloper
Contact-Commissie (CC) Inrichting van de organisatie
Contact-Commissie Samenstelling van de Contact-Commissie tijdens de bezetting
In de statuten van de GAC stond beschreven wie zitting mochten hebben
1. Organisaties, die in de GAC vertegenwoordigd waren, alsmede de namen van de vertegenwoordigers:
2. Provinciale Vertegenwoordigers:
Bureau, secties en commissies Uit de leden van de GAC werd een Bureau gevormd dat zou optreden als dagelijks bestuur. Het Bureau bestond uit een voorzitter, een vice-voorzitter, een secretaris-penningmeester en 4 tot 8 leden. Daarnaast werden er secties opgericht die alle zaken betreffende een bepaald onderwerp zouden behandelen. Tevens werd een aantal commissies in het leven geroepen die de GAC moest adviseren over een bepaald onderwerp of waaraan de GAC bepaalde bevoegdheden delegeerde. Bureau en secties van de GAC
Commissies van de GAC
Positie binnen de organisatie
De Groote Advies-Commissie der Illegaliteit was het overkoepelend orgaan van de landelijk en interprovinciaal gewerkt hebbende verzetsorganisaties en van de illegaliteit in de provincies. Bevoegdheden
Binnen de grenzen van haar omschreven taak kon de GAC gevraagd en ongevraagd adviezen geven aan de regering, regeringsinstanties, het Militair Gezag en zo nodig aan andere autoriteiten. Taken
CC
De taak van de GAC is het door gemeenschappelijk overleg en optreden bevorderen van:
De GAC was van mening dat er bij de repatriëring van Nederlanders onderscheid diende te worden gemaakt tussen oud-illegale werkers en anderen, zoals dwangarbeiders. De oud-illegale werkers dienden sneller naar Nederland gerepatrieerd te worden en daar een passend ontvangst te krijgen. In praktijk werd er bij de repatriëring echter geen onderscheid gemaakt tussen voormalig verzetslieden en anderen. De GAC protesteerde tegen deze gang van zaken, maar kon hier geen verandering in bewerkstelligen. Doelgroep
Verzetsdeelnemers Nederland
Repatrianten
Landen
Toelichting op geografische trefwoorden
De GAC was - hoewel een landelijke organisatie - voornamelijk gericht op het westen van het land. De Gemeenschap Oud-Illegale Werkers Nederland, een soort gelijke organisatie, was werkzaam in de rest van Nederland. De samenwerking tussen de GAC en de GOIWN verliep niet vlekkeloos. Om tot een oplossing te komen werd besloten dat de GAC de officiële vertegenwoordiger werd van de illegaliteit, maar dat elke provincie een afgevaardigde mocht hebben in de GAC. Deze vertegenwoordigers waren vaak leden van de GOIWN. Verwijzing naar andere archiefvormers
Literatuur
Archief van de Groote Advies-Commissie der IllegaliteitBeginjaar
1944
Eindjaar
1947
Vindplaats
Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, Amsterdam www.niod.nl Toegang
Inventaris met nadere toegangen Toegang gedigitaliseerd Kenmerk toegang
184 De inventaris bevat een korte archivistische inleiding Indices op toegang
Regesten Omvang
2,4 meter, 19 dozen; 83 inventarisnummers Archiefordening
Anders Toelichting
Er is geen duidelijke ordening van de stukken. Sommige onderwerpen zijn wel gegroepeerd, maar een echte opbouw in de inventaris ontbreekt. Informatiedrager
papier Openbaarheid
volledige openbaarheid beperkte openbaarheid Toelichting
Het archief is openbaar. Alleen de inventarisnummers 8C, 8D, 9A-D, 10A, 10B en 12A zijn slechts raadpleegbaar na verkregen toestemming van de directeur van het NIOD. Voor bezoekers die deze toestemming willen hebben, ligt een formulier bij de balie van de studiezaal van het NIOD. Selectie en vernietiging
Geen verdere informatie over bekend Analytische beschrijving van het archief
Het archief van de GAC bevat correspondentie met andere organisaties betreffende de repatriëring van met name oud-illegale werkers uit Duitsland en de promotie tot het snel repatriëren van deze mensen. Daarnaast zijn er stukken over het uitzenden van teams van het Nederlandse Rode Kruis ten behoeve van de repatriëring, opsporing en registratie van nog in Duitsland verblijvende of overleden Nederlanders. In het archief zijn ook gegevens te vinden over de opsporingsteam die door het Nederlandse Rode Kruis vanaf augustus 1945 naar Duitsland werden uitgezonden. Voorts bevat het archief Verzoeken tot informatie over het lot van ex-politieke gevangenen en diverse lijsten, zoals een lijst van overleden Nederlanders in het concentratiekamp Ladelund, een lijst van gearresteerde en weggevoerde illegale werkers en een lijst van illegale werkers in Duitsland gevangen zittend. Het archief is een belangrijke bron voor informatie over kleinere opsporings- en inlichtingenorganisaties, zoals de Plaatselijke Advies Raad der Illegaliteit en de Nederlandse Informatiedienst Arbeiders Duitsland. Van deze organisaties is weinig terug te vinden in andere archieven of in literatuur. In het archief van de GAC zit correspondentie met deze organisaties. Tevens bevat het archief van de GAC stukken betreffende hulp aan oud-verzetsstrijders, stukken over zuiveringen, vergaderstukken en correspondentie. Deelarchieven/ gedeponeerde archieven
Naast archiefstukken van de GAC, zijn er in het archief ook nog stukken van andere archiefvormers aanwezig. Deze stukken zijn niet altijd even herkenbaar.
|
|||||||||||
|