De NVB is in 1989 opgericht om de gemeenschappelijke belangen van de Nederlandse banken te behartigen. Tot die tijd onderhielden de in 1949 opgerichte Nederlandse Bankiersvereniging (NBV) en het in 1971 opgerichte College van Overleg van de gezamenlijke banken (CvO) het interbancaire overleg. Vrijwel alle in Nederland actieve banken (inclusief vestigingen van buitenlandse banken) zijn lid van de NVB.
Voorloper
Amsterdamse Bankiersvereniging (1916-1989)
Nederlandse Bankiersvereniging (1949-1989)
Rechtsvorm
Vereniging
Inrichting van de organisatie
De directie van de NVB bestaat uit:
Mr. B. Staal, voorzitter
Mr. C.P.A.J. Leenaars, vice-voorzitter. Lid Raad van Bestuur ING Groep
Drs. F.G.H. Deckers, voorzitter Raad van Bestuur F. van Lanschot Bankiers N.V.
Mr. M.W.J. Hinssen, voorzitter van de hoofddirectie van de SNS Bank N.V.
Drs. N.C. Jue, voorzitter ING Bank Nederland
Drs. P.W. Moerland, lid Raad van Bestuur Rabobank
Drs. J.C.M. van Rutte, voorzitter Raad van Bestuur Fortis Bank Nederland N.V.
Ir. P.J.A. van Schijndel, lid Raad van Bestuur Rabobank Nederland
Dr. ir. C. van Eykelenburg, voorzitter Raad van Bestuur N.V. Bank Nederlandse Gemeenten
Mr. drs. J.P. Drost, bestuursvoorzitter NIBC Bank N.V.
Voor de dagelijkse activiteiten is het bureau van de NVB verantwoordelijk. De werkzaamheden zijn verdeeld over verschillende afdelingen die ieder gespecialiseerde, interbancaire (beleids)commissies en werkgroepen ondersteunen. In deze commissies en werkgroepen hebben deskundigen van de banken zitting.
De directie van de NVB draagt onder andere zorg voor het algemene beleid en de dagelijkse leiding van het bureau. De directie wordt daarbij ondersteund door de volgende afdelingen:
Afdeling Betalingsverkeer en Criminaliteitsbeheersing. De afdeling Betalingsverkeer en Criminaliteitsbeheersing behandelt het girale, chartale en elektronische betalingsverkeer. Zo wordt aandacht besteed aan het bevorderen van een toegankelijk, efficiënt en goedkoop betalingsverkeer. Daarnaast richt de afdeling zich onder meer op de terreinen informatiebeveiliging, cybercrime, gecoördineerde aanpak van fraudebestrijding, maar ook aan de fysieke beveiliging van bankkantoren en het personeel. Bovendien vallen onderwerpen zoals het tegengaan van witwassen en identificatie van klanten onder deze afdeling.
Afdeling Communicatie en Public affairs. Voor de afdeling Communicatie en Public affairs is effectief en consistent communiceren met de vele gesprekspartners onontbeerlijk om de visie van het bankwezen zo goed mogelijk uit te dragen.
Afdeling Toezicht en Financiële markten. De afdeling Toezicht en Financiële markten bestudeert de nationale en internationale toezichtregels nauwkeurig en vertaalt deze naar kansen of bedreigingen voor de Nederlandse banken. Naast toezichtzaken vallen onder deze afdeling ook algemeen economische en monetaire zaken.
Afdeling Consumentenzaken en Ondernemingsklimaat. Onder de afdeling Consumentenzaken en Ondernemingsklimaat vallen onder meer de onderwerpen consumentenbeleid, spaarregelingen en alle aspecten van de consumptieve- en hypothecaire kredietverlening.
Afdeling Sociaal-Economische Aangelegenheden. De afdeling Sociaal-Economische Aangelegenheden behartigt de sociaal-economische belangen binnen het bankbedrijf onder meer door het bevorderen van contact en overleg tussen en met de leden en geassocieerde instellingen over sociaal-economische aangelegenheden.
Verenigingszaken. Verenigingszaken draagt zorg voor de coördinatie van de leden- en bestuursaangelegenheden van de NVB alsmede voor de ondersteuning en belangenbehartiging bij juridische, fiscale en sociaal-economische zaken. De activiteiten zijn zowel nationaal als internationaal met een sterke focus op (ontwerp)regelgeving.
Facilitaire Dienst
Human Resource
Taken
De NVB behartigt de gemeenschappelijke belangen van de Nederlandse banken. De missie van de NVB luidt als volgt: 'De NVB streeft naar een sterk, gezond en internationaal concurrerend bankwezen in Nederland. Zij behartigt de gemeenschappelijke belangen van de banksector, streeft naar effectieve marktwerking en houdt rekening met de belangen van haar gesprekpartners.'
Aan het einde van de twintigste eeuw heeft de NVB een belangrijke rol gespeeld in het effectenrechtsherstel. De internationale discussie over slapende joodse tegoeden op Zwitserse banken leidde ook in Nederland tot aandacht voor de restitutieproblematiek. Het Centraal Joods Overleg (CJO), de NVB en de Vereniging voor de Effectenhandel in afwikkeling (VvdE) en haar rechtsopvolger de Amsterdamse beurs, Amsterdam Exchanges (AEX) hebben onderhandelingen gevoerd over een financiële genoegdoening inzake (bancaire) 'aangelegenheden waar rechtsherstel mogelijk (nog) niet of onvoldoende [had] plaatsgevonden'. De banken (en hun rechtsvoorgangers) hadden een belangrijk aandeel gehad in de beurshandel ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Volgens het CJO en het Platform Israël (PI) waren de banken de belangrijkste leden van de VvdE en daardoor mede verantwoordelijk voor de wijze waarop het naoorlogse rechtsherstel was uitgevoerd. Eind april 2000 bereikten de banken en het CJO een akkoord, waarin was overeengekomen dat de NVB een vergoeding van fl. 50 miljoen zou uitkeren. Dit bedrag was bedoeld als vergoeding voor een tiental restitutiezaken, waaronder de slapende joodse tegoeden. In juni 2000 volgde na moeizaam verlopende onderhandelingen een akkoord tussen het CJO/IP en de VvdE/AEX. De beurs en de banken betaalden ter compensatie voor de gevolgen van het onvolledige naoorlogse effectenrechtsherstel fl. 264 miljoen uit.
Aalders, G., Berooid. De beroofde joden en het Nederlandse restitutiebeleid sinds 1945 (Amsterdam 2001).
Tielhof, M. van, Banken in bezettingstijd. De voorgangers van ABN AMRO tijdens de Tweede Wereldoorlog en de periode van rechtsherstel (Amsterdam 2003).